Bardzo często spotykam się z nazwą L-karnityna; wiem na pewno, że stosują ja osoby, które są bardzo aktywne fizycznie. Co jeszcze powinnam wiedzieć na jej temat ??? Czym jest ??? Czy jest groźna ??? Zapraszam do przeczytania najważniejszych informacji na jej temat zgromadzonych przez P. Piotra Derentowicza
Karnityna jest zbudowana z dwóch aminokwasów (elementów budujących cząsteczki białka naszego organizmu) - metioniny i lizyny. Należą one do grupy aminokwasów niezbędnych, a więc nasz organizm powinien otrzymywać je w wystarczającej ilości wraz z pełnowartościowym pokarmem.
Karnityna występuje w dwóch postaciach: D i L. Aktywna biologicznie jest L-karnityna, natomiast postać D nie oddziałuje na organizm.
Mieści się ona głównie w mięśniach szkieletowych i w mięśniu sercowym (98%). Pozostała niewielka ilość znajduje się w wątrobie, nerkach, mózgu oraz innych narządach.
L-karnityna jest wytwarzana w wątrobie. Do jej syntezy (oprócz metioniny i lizyny) potrzebne są także witaminy: Ba, C, PP, B6 oraz żelazo.
L-karnitynę może też otrzymywać nasz organizm w diecie. Jest ona znaną od dawna naturalną substancją, której źródłem jest mięso. Nazwa karnityny pochodzi od łacińskiego słowa carnis, które znaczy mięso. Pokarmy zwierzęce są bogatym źródłem karnityny, natomiast pokarm roślinny zawiera jej śladowe ilości.
Niektórzy naukowcy zaliczają karnitynę do witamin (ze względu na podobieństwa w mechanizmach działania witamin z grupy B i karnityny), nazywając ją witaminą BT.
L-karnityna jest substancją rozpuszczalną w wodzie i procesy związane z gotowaniem mogą zubożyć jej zawartość w pokarmie.
Jak działa?
Badania wykazały, że L-karnityna wykazuje zdolność do obniżania poziomu cholesterolu i trójglicerydów (frakcje tłuszczów). Jest więc związkiem biorącym udział w regulacji poziomu lipidów (tłuszczów) w naszym organizmie.
L-karnityna okazała się być substancją niezbędną w energetycznych przemianach kwasów tłuszczowych. Gdy nasze mięśnie potrzebują energii do wykonywania jakiegoś wysiłku fizycznego, cząsteczki karnityny mają za zadanie wyławiać cząsteczki tłuszczu z krwi i transportować je do wnętrza komórek organizmu, w których kwasy tłuszczowe zostaną przekształcone w energię.
L-karnityna wydaje się też być jednym z czynników wpływających na prawidłowy poziom cukru w organizmie.
Niezwykle ważnym elementem jej działania jest stabilizacja (regulowanie) poziomu jonów potasu w komórkach, która ma wpływ na zwiększenie zdolności naszej tkanki mięśniowej do wykonywania intensywnych wysiłków fizycznych.
Ciekawą cechą L-karnityny jest jej oddziaływanie euforyzujące - poprawiające nastrój.
Skutki niedoboru
Do niedoboru tej substancji może dojść u osób spożywających wyłącznie pokarm roślinny (wegetarianie) lub może być to cecha genetyczna (wrodzona).
Pierwszy raz opisano niedobór L-karnityny u ludzi w roku 1973. U chorych stwierdzono uszkodzenie mięśni szkieletowych, powiększenie mięśnia sercowego, chorobę niedokrwienną serca. U dzieci, u których wykryto genetycznie uwarunkowany niedobór L-karnityny, zauważono osłabienie siły mięśni oraz zmiany w mięśniu sercowym (kardiomiopatię).
Długoterminowe (przez około 6 miesięcy) podawanie u dzieci L-karnityny normalizowało zmiany w układzie sercowo-naczyniowym oraz mięśniowym.
Znamienne jest, że zmniejszoną ilość L-karnityny stwierdza się w mięśniu sercowym u osób, które zmarły z powodu zawału serca.
Wskazania do stosowania
U starszych pacjentów po terapii L-karnityną stwierdzono poprawę zdolności ruchowych i koncentracji.
U młodych osób z zahamowaniami umysłowymi, długotrwałe podawanie tej substancji powoduje zwiększoną zdolność do uczenia się, poprawia refleks.
Wykazano również korzystne działanie L-karnityny w leczeniu depresji, szczególnie u osób w starszym wieku.
Jednym z klinicznych wskazań do stosowania L-karnityny jest podawanie preparatu chorym z zespołem Downa.
L-karnityna nie wykazuje działań niepożądanych zarówno u osób zdrowych, jak i chorych.
Ciekawą cechą L-karnityny jest jej oddziaływanie euforyzujące - poprawiające nastrój.
Normy:
Karnityna jest zbudowana z dwóch aminokwasów (elementów budujących cząsteczki białka naszego organizmu) - metioniny i lizyny. Należą one do grupy aminokwasów niezbędnych, a więc nasz organizm powinien otrzymywać je w wystarczającej ilości wraz z pełnowartościowym pokarmem.
Karnityna występuje w dwóch postaciach: D i L. Aktywna biologicznie jest L-karnityna, natomiast postać D nie oddziałuje na organizm.
Mieści się ona głównie w mięśniach szkieletowych i w mięśniu sercowym (98%). Pozostała niewielka ilość znajduje się w wątrobie, nerkach, mózgu oraz innych narządach.
L-karnityna jest wytwarzana w wątrobie. Do jej syntezy (oprócz metioniny i lizyny) potrzebne są także witaminy: Ba, C, PP, B6 oraz żelazo.
L-karnitynę może też otrzymywać nasz organizm w diecie. Jest ona znaną od dawna naturalną substancją, której źródłem jest mięso. Nazwa karnityny pochodzi od łacińskiego słowa carnis, które znaczy mięso. Pokarmy zwierzęce są bogatym źródłem karnityny, natomiast pokarm roślinny zawiera jej śladowe ilości.
Niektórzy naukowcy zaliczają karnitynę do witamin (ze względu na podobieństwa w mechanizmach działania witamin z grupy B i karnityny), nazywając ją witaminą BT.
L-karnityna jest substancją rozpuszczalną w wodzie i procesy związane z gotowaniem mogą zubożyć jej zawartość w pokarmie.
Jak działa?
Badania wykazały, że L-karnityna wykazuje zdolność do obniżania poziomu cholesterolu i trójglicerydów (frakcje tłuszczów). Jest więc związkiem biorącym udział w regulacji poziomu lipidów (tłuszczów) w naszym organizmie.
L-karnityna okazała się być substancją niezbędną w energetycznych przemianach kwasów tłuszczowych. Gdy nasze mięśnie potrzebują energii do wykonywania jakiegoś wysiłku fizycznego, cząsteczki karnityny mają za zadanie wyławiać cząsteczki tłuszczu z krwi i transportować je do wnętrza komórek organizmu, w których kwasy tłuszczowe zostaną przekształcone w energię.
L-karnityna wydaje się też być jednym z czynników wpływających na prawidłowy poziom cukru w organizmie.
Niezwykle ważnym elementem jej działania jest stabilizacja (regulowanie) poziomu jonów potasu w komórkach, która ma wpływ na zwiększenie zdolności naszej tkanki mięśniowej do wykonywania intensywnych wysiłków fizycznych.
Ciekawą cechą L-karnityny jest jej oddziaływanie euforyzujące - poprawiające nastrój.
Skutki niedoboru
Do niedoboru tej substancji może dojść u osób spożywających wyłącznie pokarm roślinny (wegetarianie) lub może być to cecha genetyczna (wrodzona).
Pierwszy raz opisano niedobór L-karnityny u ludzi w roku 1973. U chorych stwierdzono uszkodzenie mięśni szkieletowych, powiększenie mięśnia sercowego, chorobę niedokrwienną serca. U dzieci, u których wykryto genetycznie uwarunkowany niedobór L-karnityny, zauważono osłabienie siły mięśni oraz zmiany w mięśniu sercowym (kardiomiopatię).
Długoterminowe (przez około 6 miesięcy) podawanie u dzieci L-karnityny normalizowało zmiany w układzie sercowo-naczyniowym oraz mięśniowym.
Znamienne jest, że zmniejszoną ilość L-karnityny stwierdza się w mięśniu sercowym u osób, które zmarły z powodu zawału serca.
Wskazania do stosowania
- Choroby układu krążenia
- Zaburzenia gospodarki lipidowej
- Choroby mięśni
- Cukrzyca
- Zaburzenia metaboliczne (otyłość)
- Uprawianie sportu
- Niepłodność
- Osłabiony układ odpornościowy
- Centralny układ nerwowy
U starszych pacjentów po terapii L-karnityną stwierdzono poprawę zdolności ruchowych i koncentracji.
U młodych osób z zahamowaniami umysłowymi, długotrwałe podawanie tej substancji powoduje zwiększoną zdolność do uczenia się, poprawia refleks.
Wykazano również korzystne działanie L-karnityny w leczeniu depresji, szczególnie u osób w starszym wieku.
Jednym z klinicznych wskazań do stosowania L-karnityny jest podawanie preparatu chorym z zespołem Downa.
L-karnityna nie wykazuje działań niepożądanych zarówno u osób zdrowych, jak i chorych.
Ciekawą cechą L-karnityny jest jej oddziaływanie euforyzujące - poprawiające nastrój.
Normy:
- L-karnityna wolna - 35-70 mikromol/l
- L-karnityna całkowita - 42-85 mikromol/l
Wszelkie formy aktywności sprawią ,że smukła figura i u Nas zagości .
OdpowiedzUsuń